تراموا یا مترو؛ کدام اولویت است؟

احتمالاً در روز های اخیر کلمه تراموا را بسیار شنیده اید، تراموا؛ واگن برقی است که بر روی ریل های ایجاد شده در شهر حرکت می کند و معمولا کوتاه تر، سبک تر و سریع تر از مترو و اتوبوس هاست.
مزایا تراموا در مقایسه با اتوبوس
اگر بخواهیم مزایای تراموا را نسبت به اتوبوس ها بررسی کنیم، می بینیم که تراموا ها حرکت چرخ های فولادی روی ریل های فولادی اصطحکاک کمتری از چرخ های لاستیکی روی آسفالت دارند و برخلاف اتوبوس، تراموا در نقطه استفاده دودی ایجاد نمی کند و در مقایسه با اتوبوس های موتوری صدای تراموا کمتر است. از دیگر خصوصیات تراموا ها می توان به قدرت جابه جایی زیاد مسافر و نزدیکی ایستگاه های آن به یکدیگر نیز اشاره کرد.
مزایای تراموا در مقایسه با مترو
علاوه بر این تراموا ها در مقایسه با مترو نیز مزایای قابل توجهی دارند؛ چرا که مشاهده منظره بیرون از تراموا دلپذیرتر از مترو است؛ بنابراین نیازی به تهویه اضافی مورد نیاز در تونل های مترو هم ندارد که باعث صرفه جویی در مصرف سوخت می شود. همچنین نیازی به پله های برقی در ایستگاه های مترو هم نیست. ایمنی تراموا در موقع بروز آتش سوزی نسبت به مترو بسیار بالاتر و دسترسی نیرو های امدادی به مصدومین بسیار آسان تر است. با وجود تمام این مزایای گفته شده برای راه اندازی تراموا در سطح شهر سرمایه بیشتری نسبت به اتوبوس نیاز داریم و ممکن است با راه اندازی آن سرعت عبور و مرور خودرو های شخصی کاهش یابد.
در همین رابطه علیرضا زاکانی شهردار تهران سوم آبان در حاشیه پویش قرار خدمت در منطقه ۹ اظهار کرد: دو یا سه خط تهران امکان بارگذاری تراموا را دارد که مطالعات و بازدید از خارج از کشور در این راستا انجام و دو جلسه برگزار شده است. اگر امکان اجرای طرح مهیا شود، اقدامی در دسترس تر و آسان تر خواهد بود.
ترافیک؛ بزرگ ترین مشکل شهرداری
همچنین زاکانی در ۲۲ آبان ۱۴۰۱ در حاشیه یکصد و پنجمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران در جمع خبرنگاران با بیان اینکه هدف شهرداری توسعه حمل و نقل عمومی است، از راه اندازی خط ریلی تراموا در سطح شهر خبر داده بود و گفت: بزرگترین مشکل ما ترافیک است و مردم از آن رنج می برند. آلودگی هوا و بد مسکنی دیگر مشکل ماست و برای حل آن ابرپروژه نوسازی شهر بر مدار حمل و نقل عمومی را در نظر داریم تا بتوانیم آسایش، ایمنی و رفاه را به ارمغان بیاوریم.
اما ذکر این نکته ضروری است که با توجه به افزایش جمعیت شهر تهران و شلوغی تمام خطوط مترو که جابه جایی را با مشکل مواجه می کند، بهتر است ابتدا چاره ای برای افزایش واگن های مترو و تهویه آن اندیشید تا با ورود قطار به ایستگاه های مترو، تعداد بیشتری از مردم وارد آن شوند و از آن استفاده کنند.
براساس مشاهدات میدانی و گفته شهروندان تهرانی در برخی از ساعات روز به ویژه با اتمام ساعت کاری ادارات، عده ای از شهروندان حتی حدود ۳۰ دقیقه در ایستگاه های مترو معطل می مانند تا بخت با آنها یار شود و بتوانند سوار یکی از واگن های قطار شوند. جمعیت در تعدادی از ایستگاه های متروی تهران آنقدر زیاد است که موجب اعتراض و نارضایتی مسافران شده و طبیعتاً صبوری کردن در ایستگاه مترو آن هم درفصول گرم سال کاری طاقت فرسا و حوصله سربر است! یکی دیگر از مشکلات متروی تهران که مزید بر علت شده و موجبات گلایه مندی تهرانی ها را به همراه داشته، نبود سیستم تهویه مناسب در اغلب قطارهای مترو وایستگاه هاست، طوری که فقدان سیستم تهویه مناسب، بوی نامطبوع و مشکلات تنفسی را به دنبال دارد.
این روز ها همه از حق و حقوق و فرهنگ و فرهنگسازی صحبت می کنند، اما متأسفانه می بینیم که برخی آقایان به دلیل شلوغی واگن های میانی مترو مجبور هستند وارد واگن مخصوص بانوان شوند که این حرکت برای خانم ها مشکل ایجاد می کند و اگر خانمی هم اعتراض کند، منجر به بحث و مشاجره می شود؛ این در حالی است که درصدی از این مشکلات با افزایش تعداد واگن ها، کاهش زمان حضور قطار در ایستگاه و حتی رفع مشکلات فنی و تهویه قطار های مترو قابل حل است.
اگر برای جابجایی از مترو، اتوبوس و وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنید قطعاً در جریان فرسوده بودن آن ها هستنید. اکثر اتوبوس هایی که در شهر تردد می کنند، قدیمی و فرسوده و آلایندگی هایشان برای محیط زیست مضر است.
استفاده از تراموا ها بسیبار خوب و کاربردی است و مزایای بسیاری نسبت به دیگر وسایل حمل و نقل عمومی دارد، اما قبل از راه اندازی آن بهتر است به فکر نوسازی اتوبوس ها، افزایش واگن های مترو و حل مشکلات موجود در ایستگاه های مترو باشیم و کاملاً مشخص و بدون ابهام است که برای راه اندازی هریک از ایستگاه های مترو و نوسازی قطار های شهری بایستی میلیارد ها تومان پول هزینه شود، لذا در گذشته تجربه هزینه کرد چنین مبلغی را داریم، پس بهتر است فکری به حال نوسازی ناوگان حمل و نقل شهری شود تا اینکه پروژه هزینه بر دیگری را راه اندازی کنیم بدون اینکه پروژه های قبلی کاملاً به سرانجام رسیده باشند.
از آنجایی که مردم روزانه ساعت ها به دلیل ترافیک سنگین در معابر اصلی و گاهی فرعی شهر معطل می شوند، آیا نباید فکری به حال ترافیک خیابان ها کرد؟ تقریباً حدود ۲۰ درصد آلودگی هوا به خودرو ها و وسایل نقلیه مربوط می شود. آیا بهتر نیست ابتدا فکری به حال خودرو های فرسوده کرد و به جای آن فرهنگ استفاده از دوچرخه و موتور های برقی را ترویج داد؟!

منبع خبر