حسن سلمان اظهار کرد: بافت فرسوده مصوب شهر اصفهان با حدود ۱۲ درصد از مساحت محدوده شهری و حدود یک چهارم جمعیت شهر اصفهان که در این محدوده ساکن است، نشان‌دهنده تراکم بالای ساکنان محدوده این بافت است.

وی با بیان اینکه با توجه به آسیب‌پذیری بالای بافت‌های فرسوده اهتمام به نوسازی یکی از دغدغه‌های مدیریت شهری اصفهان است، افزود: به‌رغم این دغدغه‌مندی آمار و ارقام پروانه‌های صادره نشان‌دهنده حاصل نشدن نتیجه مطلوب است.

مدیر طرح‌های بازآفرینی شهری شهرداری اصفهان تصریح کرد: آمار مربوط به سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۴۰۲ نشان‌دهنده این است که در شهر اصفهان کمتر از یک درصد نوسازی در یک سال اتفاق افتاده است که این آسیب را می‌توان در حوزه‌های مختلف تحلیل کرد.

سلمانی با بیان اینکه حدود ۲۰ درصد از مساحت بافت فرسوده مصوب در محدوده بافت‌های تاریخی قرار گرفته است، گفت: با توجه به ضوابط حفاظتی، میراثی، ساخت‌وساز در این محدوده‌ها از توجیه اقتصادی خارج شده، بخشی از بافت‌های فرسوده این محدوده یا خالی از سکنه شده است یا به ساکنان غیربومی تعلق گرفته است یا کارکردهای اقتصادی از جمله انبار و موارد مشابه کیفیت زندگی این محدوده‌ها را نیز دچار ضعف شدید کرده است.

مدیر طرح‌های بازآفرینی شهری شهرداری اصفهان با اشاره به سایر بافت‌های فرسوده غیرتاریخی ادامه داد: با توجه به اینکه یکی از شاخص‌های تعیین بافت فرسوده مصوب نفوذ ناپذیری و به عبارتی بیشتر بودن ۵۰ درصد معابر زیر شش متر در این محدوده‌ها است، این محدودیت دسترسی از طرفی با شاخص دیگر تعیین بافت‌های فرسوده «ریزدانگی پلاک‌ها» با توجه به اینکه ۵۰ درصد از پلاک‌های واقع در بافت فرسوده مساحتی کمتر از ۲۰۰ متر مربع را دارا است، تشدید می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: با ضوابط موجود در شهر اصفهان ارتفاع‌پذیری پلاک‌های مسکونی، منوط به دو آیتم عرض گذر و مساحت خالص مسکونی است که موجب شده سرمایه‌گذاری در این گونه بافت‌ها از توجیه اقتصادی خارج شود، از سوی دیگر کاربری‌های خدماتی تأمین شده در محدوده بافت‌های فرسوده از متوسط شهر پایین‌تر بوده و این نشان‌دهنده کیفیت پایین زندگی در این محدوده‌ها است.

سلمانی تصریح کرد: با توجه به موانع پیش‌رو در زمینه ایجاد ظرفیت‌های توسعه در بافت‌های فرسوده و جذب سرمایه‌گذاری‌ها و ظرفیت‌های ساخت‌وساز در محدوده بافت‌های فرسوده، می‌توان اولویتی را در راستای اصلاح شرایط وضعیت موجود ارائه کرد که از آن جمله می‌توان به بازنگری در برخی از محدودیت‌های بافت‌های تاریخی اشاره کرد.

مدیر طرح‌های بازآفرینی شهری شهرداری اصفهان خاطرنشان کرد: در نظرگیری ارزشمندی این بافت‌ها و عوامل هویتی آن و ایجاد ظرفیت ورود فعالیت‌های متناسب با بافت تاریخی از جمله فعالیت‌های گردشگری، اقامتی و صنایع دستی و بعضی کاربری‌های دارای ارزش اقتصادی از جمله کاربری‌های تجاری، اداری یا فرهنگی می‌تواند به ایجاد ظرفیت اقتصادی در بافت‌های تاریخی کمک بسیاری کند و در عین حال منجر به پویایی و سرزندگی بافت تاریخی شود.

وی گفت: در خصوص سایر بافت‌های فرسوده غیرتاریخی می‌توان با بازنگری در بعضی موارد طرح‌های توسعه شهری، از جمله تأمین کاربری‌های خدماتی، اصلاح دسترسی‌ها و ایجاد ظرفیت ساخت‌وساز بتوان شرایط ورود سرمایه‌گذاران و مالکان محدوده‌های بافت فرسوده را به‌منظور تسریع نوسازی فراهم کرد.

سلمانی با بیان اینکه تأمین خدمات و نوسازی نیازمند مشارکت و همکاری تمام سازمان‌های دولتی، شهرداری‌ها، بخش خصوصی و مالکان بافت‌های فرسوده است، افزود: تعریف طرح‌های بازآفرینی مشارکتی و تعریف وظایف تمام گروه‌های ذی‌نفوذ و ذی‌نفع در محدوده بافت‌های فرسوده ناکارآمد می‌تواند گامی در خصوص رشد نوسازی در شهر اصفهان ایجاد کند.

منبع:http://imna.ir/x87Cx